پل خواجو

آشنایی با اسرار آمیزترین و زیباترین پل اصفهان، پل خواجو

سفر به شهر اصفهان سفر به زمان است سفری به گذشته و دیرینه خود تا بتوان با شکوه و عظمت ایران قدیم آشنا شویم، ایرانی که در زمانی به عنوان یکی از ابر قدرت ها محسوب می شده حالا به عنوان یک کشور کوچک در دل این کره خاکی قرار گرفته است. سفر به شهر زیبای اصفهان سفری خاطره انگیز و به یادماندنی محسوب می شود و همه این عوامل دست به دست هم داده تا بیشتر مردم ایران و حتی گردشگران خارجی شهر اصفهان را مقصد سفر خود انتخاب نمایند. بهتر است پیش از سفر خود بسته به بودجه ای که برای سفر خود مشخص کرده اید، یکی از هتل های اصفهان را رزرو کنید. برای هر روزی که در این شهر هستید برنامه ریزی کنید و محل هتل را به نحوی انتخاب کنید که در نزدیکی مکان های دیدنی قرار داشته باشد تا بتوانید در سریع ترین زمان به بازدید از زیبایی های اصفهان بروید. هتل عباسی اصفهان یکی از بهترین گزینه ها برای اقامت شماست. حتی اگر برنامه ریزی شما به نحوی نیست که شب را در اتاق های آن سپری کنید پیشنهاد می کنیم حتما به کافه سنتی آن بروید و یک دمنوس سفارش دهید و تاریخ اصفهان را از نزدیک لمس کنید. صفای این کافه شما را به گذشته خواهد برد. از زیبایی های شهر اصفهان علاوه بر بناهای باشکوه و زیبایش وجود پل های تاریخی بر روی رودخانه خشک شده زاینده رود است که شامل سی و سه پل اصفهان ، پل خواجو، پل شهرستان و... می باشد.

از شهر اصفهان هر چه گوییم کم است شهری که برای سفر کردن حتما باید مدت طولانی تری اقامت نمایید تا بتوانید از تک تک جاهای دیدنی اصفهان و جاذبه های تاریخی شهر لذت برده تا بتوان با اسرار و رازهای جاذبه های تاریخی شهر اصفهان آشنا شوید. در شهر اصفهان جاذبه‌های تاریخی و گردشی مختلف و فراوانی وجود دارد ولی پل خواجو به عنوان یکی از پل‌های اسرارآمیز انتخاب مناسبی برای این بخش از مقاله ما است.

شاید تا به حال اسامی پل حسن آباد، پل شاهی، پل رکن الدین و پل شیراز را شنیده باشید ولی هیچ کدام را ندانید مربوط به کدام شهر ایران است و شاید در نگاه اول تصور نمایید که مربوط به شهر شیراز می باشد ولی جالب است بدانید تمامی این اسامی مربوط به یک پل تاریخی آن هم به زمان شاه عباس دوم باز می‌گردد، این پل تاریخی در شهر اصفهان و پل خواجو نام دارد. برای سفر به پل خواجو و بازدید از آن باید وارد شهر اصفهان شوید و در مسیر زاینده رود پیش بروید، در این مسیر زیباترین پلی که توجه شما را به خود جلب نمود پل خواجو می باشد.

ویژگی‌ها و اسرار پل خواجو اصفهان

با وجود آن که همه تصور می‌نمایند که پل خواجو مانند سایر پل های شهر اصفهان بوده ولی باید گفت که این پل در دل خود دارای شگفتی و اسراری است که هنوز هم کسی نتوانسته است دلایل این راز را کشف نمایند برخی از اسرار پل خواجو به شرح زیر می باشد:

شیرهای سنگی نگهبان پل خواجو

در دو طرف پل خواجو دو شیر سنگی وجود دارد که دارای اسراری جالب و هیجان انگیز می‌باشند. اگر دقیقا در روبروی شیر بایستید و از سمت شمال به چشم‌های شیر در بخش جنوبی نگاه کنید درخشش خاصی در چشمان شیر سنگی ایجاد می‌شود که به وضوح قابل تشخیص است. روی بدنه این شیرها حکاکی از ورزش های باستانی ایران انجام شده است.

شمع‌های نهفته در طاق‌های پل خواجه

یکی از بخش‌های هیجان انگیر پل خواجو وجود شمع‌های نهفته است که اگر به طبقه پایین پل بروید و در منتهی الیه لبه پل و در زاویه 39 درجه بایستید طاق‌های پل خواجو مانند شمعی دیده می‌شود که این شمع به صورت کامل بوده و اشک‌های شمع به وضوح قابل مشاهده است.

عقابی با بال‌های باز در پل خواجو

اگر از فاصله‌ای دور و از بالا در هنگام غروب آفتاب و در زمانی که سایه پل افتاده است به پل خواجو نگاه کنیم  متوجه سایه عقابی که بال‌هایش را برای پرواز گشوده است می‌شوید.

سنگ قبرهای مرموز و اسرارآمیز پل خواجو

در سال 1388 بازسازی و مرمت‌هایی در پل خواجو انجام شده که بدین وسیله تعدادی سنگ قبرهای با ارزش و حجاری شده کشف گردید که برخی از آن ها تخریب شده و تعداد محدودی که سالم مانده بود به موزه سنگ تخت فولاد برده شد.
 

وجود آب در پایه‌های پل خواجو

همانطورکه گفته شد در پل خواجو با وجود آن که پایه‌های پل در آب زاینده رود می‌باشد ولی همچنان مستحکم و قوی در سر جای خود ایستاده است.

تاریخچه پل زیبای خواجو

پل خواجو که به عنوان یکی از آثار ارزشمند شهر اصفهان شناخته شده است زمان ساخت و بنای پل خواجو اصفهان به زمان تیموریان باز می‌گردد که بر روی رودخانه زاینده رود پل زیبایی به نام پل حسن بیک بنا گردید و به همین دلیل نام دیگر پل خواجو در قدیم پل حسن آباد بوده است. با گذشت زمان و تا زمان پادشاهی صفویان بیشتر بخش های پل تخریب شده و بقایایی از آن باقی مانده بود که در نهایت در سال 1060 هجری قمری به دستور شاه عباس دوم صفوی بنای قبلی تخریب شده و به جای آن پل زیبایی که هم اکنون چشم ها را می‌رباید توجه همه را به خود جلب می نماید. بعد از بازگشایی این پل توسط شاه عباس دوم دستور داده شد که تمامی پل را چراغانی کرده و هر کدام از غرفه ها را برای نظارت بیشتر و انجام آیین‌ها بعدی به یکی از بزرگان مملکت اعطا نمود هم اکنون این پل به عنوان شاهکار معماری و پل‌سازی جهان شناخته شده است.

در گذشته افراد بسیاری اندازه گیری‌هایی از پل خواجو انجام داده‌اند و بیشتر عقده و نظر فردی به نام تارونیه حاکم بوده است وی عقیده داشت که طول پل خواجو 150 متر و پهنای آن 14 متر است و دارای 26 دهانه و 21 جوی می باشد ولی اسناد و مدارک امروزی ثابت می‌نماید که طول این پل در حدود 133 متر و پهنای آن چیزی حدود 12 متر می‌باشد. در دو طرف پل خواجو 51 طاق و یا غرفه بنا شده است که طول هر کدام از سنگ‌ها به بیش از 2 متر و ارتفاع ستون‌های پل به بیش از 20 متر می‌رسد. در میانه و وسط پل بنایی برای اقامتگاه موقتی شاهان صفوی و خانواده در نظر گرفته شده بود که به نام بیگلربیگی شهرت یافته است. در واقع بیگلربیگی به عنوان اتاق موقتی برای اقامت نزدیکان شاه در هنگام برپایی مراسم و جشن های زیبای ایران باستان بنا گردید. بخش میانه پل به نام بیگلربیگی به عنوان یکی از باشکوه‌ترین و زیباترین بخش‌های پل می‌باشد که دارای معماری بسیار زیبا و حیرت آوری است.

تزئینات این پل به حدی زیباست که دل را ربوده و چشم‌ها را خیره خود می‌سازد در تمامی بخش‌های پل از کاشی کاری‌های زیبا تزیین شده که با گذشتن آب انعکاسی زیبا ایجاد می‌نماید، تمامی طاق‌ها و اتاق‌های میانه پل با کاشی کاری و طلا کاری زیبا تزیین گردیده ولی متاسفانه به دلیل عدم رسیدگی و همچنین فقر فرهنگی برخی از مردم بخش‌هایی از پل تخریب گردیده است. همچنین توسط 11 پله ایجاد شده در کناره‌های پل می‌توان به کف رودخانه زاینده رود رسید و از دقت و ظرافت آجر کاری‌های تراش خورده لذت ببرید. در ابتدا هدف از ساخت پل ایجاد سد در مقابل آب رودخانه زاینده رود بوده که برای انجام این کار چوب‌هایی به اندازه دهانه‌های پل در بخش‌های زیرین و در مسیر آب قرار داده و به این صورت آب‌هایی ذخیره می‌گردید جالب است بدانید که با انباشته شدن آب در پشت پل دریاچه‌ای ایجاد شده و مردم آن زمان از این کار شگفت شده می‌شدند.

با وجود آن که در بیشتر موارد آب پی بنا را تخریب می نماید در این پل آب به عنوان ابزار استحکام بخش پایه‌های پل شناخته شده است. همانطور که گفته شد این پل اسامی مختلفی داشته که با گذشت زمان این اسامی تغییر یافته است. نام شیراز به دلیل آن که این پل در مسیر شیراز بوده به نام پل شیراز معروف گردید، نام حسن آباد مربوط به نام قدیمی پل در دوران تیموریان به نام حسن بیگ دارد و نام پل شاهی به دلیل آن که این پل به دستور شاه عباس بنا و تکمیل گردید انتخاب گردیده بود. هم اکنون این پل به نام پل خواجو معروف بوده و به دلیل آن که در محله خواجو قرار دارد به این نام خوانده می شود. خوشبختانه پل زیبای خواجو در 15 دی ماه سال 1310 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

بازسازی پل خواجو

اولین دوره بازسازی پل خواجو به سال 1290 هجری شمسی باز می گردد که این کار در دوران حکومت و پادشاهی ناصرالدین شاه و توسط نصرالله خان صورت گرفته است. دومین بازسازی پل خواجو در سال 1388 صورت گرفته است که به طور کلی زاینده رود خشک شده و حتی آثاری از آب در زاینده رود وجود ندارد و بر اساس نظرات کارشناسان باید گفت که مرمت و بازسازی پل خواجو بسیار سخت و مانند یک کارگاه صنعتی بزرگ می باشد و شاید برایتان جالب باشد بدانید که حتی سنگ های کف پل خواجو دارای معماری زیبایی بوده و حجاری هایی روی سنگ صورت گرفته است. عقیده کارشناسان این حوزه آن است که مرمت و بازسازی سی و سه پل بسیار ساده تر از پل خواجو بوده است. بر اساس نظرات کارشناسان شنیده می شود که نباید یک سنگ هم از پل خواجو برای بازسازی برداشته می‌شد و باید از کارشناسان با تخصص بالا و آگاهی بیشتر برای بازسازی پل خواجو استفاده می‌گردید.

اقامت در هتل آسمان اصفهان و هتل پارسیان کوثر اصفهان را از دست ندهید