منطقه حفاظت‌شده گنو در شمال بندرعباس قرار دارد که آب و هوای آن بسیار مطبوع بوده و سرزمینی کوهستانی است. آب و هوای این منطقه تفاوت زیادی با مناطق اطراف آن دارد و می‌توانید در جنوب کشور، چنین هوای معتدلی را تجربه کنید. از سال ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۴ این منطقه را به منطقه حفاظت‌شده تبدیل کردند اما به دلیل غنای طبیعی از سال ۱۳۵۴ آن را به عنوان پارک ملی معرفی کردند. منطقه حفاظت شده گنو همچنین یکی از ۹ ذخیره‌گاه زیست‌کره در ایران است.
منطقه حفاظت شده گنو تنوع گیاهی و جانوری زیادی دارد و کوه‌ها و دره‌ها، زیبایی آن را دوچندان کرده است. در این منطقه می‌توانید درختان انگور، سیب، زردآلو، انار، انجیر، نارنگی، لیموترش، نارنج، انبه و خرما را ببینید. از حیواناتی که در این منطقه زندگی می‌کنند، می‌توان به پلنگ، کفتار، گرگ، شغال، قوچ، میش، بز و آهو اشاره کرد. بلندترین قله‌های کوه گنو، نصیری و بازگرد نام دارد که پوشیده از انواع درختان جنگلی و بوته‌های دارویی است.
