امام‌زاده حسین (ع) بقعه مطهر یکی از فرزندان امام رضا (ع) است که به روایت راویان، در سن دو سالگی هنگام هجرت ایشان از مرو به خراسان، در شهر قزوین فوت و دفن شده است. بقعه شاهزاده حسین (ع) با دو ورودی از سمت شمال و جنوب در میان صحن بزرگی قرار گرفته است. ورودی شمالی دارای طاق‌نما و شش مناره است که هر یک با کاشی‌کاری‌های بسیار زیبا تزیین شده است. ورودی بقعه شاهزاده حسین (ع) دارای مقرنس‌کاری و تزیینات مختلف است که در دوره قاجاریه با افزودن ایوانی به آن، شکل تازه‌ای یافته است. در بخش غربی و شرقی بقعه، دو رواق ساخته شده که به نام‌های بالا سر و پایان پا معروف و دارای گچ‌بری و کاشی‌کاری است. فضای داخل بقعه شاهزاده حسین (ع) با کاشی خشتی هفت رنگ، بدنه آن با آیینه‌کاری و زیر گنبد باکتیبه‌هایی به خط ثلث در زمینه لاجوردی تزیین شده است.
