مناره خسروگرد واقع در ۱۰ کیلومتری غرب شهر سبزوار، مربوط به قرن ششم هجری قمری است. این مناره به سال ۵۰۵ هجری قمری به دستور «تاج‌الدوله ابوالقاسم‌بن‌سعید» مصادف با حکومت سلجوقیان احداث شده است. این اثر به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. ارتفاع آن به ۳۸ متر می‌رسد و در بالای آن دو رشته کتیبه کوفی و تزیینات لوزی شکل دیده می‌شود. تاریخ کتیبه به سال ۵۰۵ هجری قمری است. قدمت این مناره به حدود ۹۰۰ سال قبل بازمی‌گردد، یکی از قدیمی‌ترین و بلند ارتفاع‌ترین مناره‌های تاریخی ایران در عهد خود بوده است. بر اساس کاوش‌های باستان‌شناسی، مناره خسروگرد به منظور راهیابی کاروانیان بر سر راه جاده موسوم به ابریشم احداث شده و همچون فانوس دریایی در کویر نقش راهنمای کاروانیان را برعهده داشته است.
