این موزه در محل ساختمان قدیم فرمانداری این شهر واقع شده است. مصالح بکار رفته در معماری آن عمدتاً آجر و خشت خام میباشد. این بنا در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است و در سال 88 به عنوان موزه محلی سراوان به بهرهبرداری رسیده است. این موزه شامل دو بخش مجزای اداری و گالریهای نمایش است که قسمت اداری آن از بخشهای مدیریت، پژوهش، سمعی و بصری، کتابخانه و... تشکیل شده است. فضای داخلی موزه از گالریهای گذری بر تاریخ بلوچستان نگاهی بر نگاران، گالری آئینها و مراسم، گالری صنایع دستی، زندگی روزمره و گالری حیات وحش با استفاده از صحنهسازی به روایت تصویر بیان شده است. در محوطه موزه، زندگی عشایر بلوچ به نمایش درآمده است. ساخت سفال در روستای کلپورگان به صورت کاملاً ابتدایی و به روش لولهای بدون لعاب و با نقوش سیاه رنگ توسط زنان بومی با دقت انجام میپذیرد که به دلیل شباهت به سفالهای ما قبل تاریخ از شهرت خاص برخوردار است. موزه خاک در سال 88 به عنوان کارگاه زنده تولید سفال هم به جنبه تولید و هم به نمایش و هم به عرضه آن میپردازد. بخشهای عمده موزه زنده کلپورگان شامل: قسمت اداری، تولید سفال کوه و بخش نمایش میباشد.