قلعه دختر در 12 کیلومتری غرب بشرویه بر بالای کوهی به ارتفاع 400 متراز سطح زمین و در 1250 متری از سطح آب‌های آزاد بقایای قلعه‌ای سنگی به چشم می‌خورد که قدمت آن به زمان فرقه اسماعیلیه باز می‌گردد. نمونه‌هایی در ایران هم‌چون فیروز‌‌آباد مشهد و تربت حیدریه و شوشتر به همین نام و از نظر ساخت در آذربایجان لبنان و هندوستان وجود دارد.
این قلعه در 6 کیلومتری شمال شرقی «رقه» واقع شده است و بدین سبب «قلعه دختر رقه» نیز خوانده می‌‌شود. آن‌چه از بقایای برج و باروهای قلعه به جا مانده بیانگر وضعیت دفاعی و رزمی آن می‌باشد. قلعه دختر بشرویه یکی از قلاع مستحکم و صعب‌العبور اسماعیلیه در جنوب خراسان است و سفالینه‌های بدست آمده در آن متعلق به قرون هفتم تا نهم هجری است. این قلعه در چهار سطح مختلف ساخته شده و هر سطح دارای تأسیسات و برج و باروهایی مجزا می‌باشد. اطراف این سازه دارای شیب‌های بسیار تند می‌باشد و ورودی آن احتمالا در سمت غربی که دارای شیب کمتری نسبت به دیگر اضلاع برخوردار است، قرار داشته است. مصالح و ملات بکار رفته در بنا شن، گچ، آهک و سنگ می‌باشد. در بخشی از قسمت‌های قله پایه و شالوده دیوارها جزئی از کوه است که تراشیده شده و به صورت دیوار درآمده‌اند. تاسیسات قلعه شامل آب‌انبارها، مخازن ذخیره‌آذوقه، برج‌ها، اتاق‌های مخصوص استراحت نگهبانان شاه‌نشین، انبار و… می‌باشد که بخش اعظم آن‌ها در اثر عوامل جوی و محیطی تخریب شده است.
