مسجد جامع نیشابور یکی از مساجد قدیمی و مهم خراسان، در مرکز شهر نیشابور قرار دارد. بر اساس کتیبه‌ای تاریخی که بر روی یکی از جرزهای ایوان جنوبی بنا نصب شده، در سال ۸۹۹ هجری توسط پهلوان علی‌بن‌بایزید (هم عصر سلطان حسین بایقرا) در دوره تیموریان ساخته و بر اساس کتیبه بالای محراب در دوره صفوی بازسازی شده است. مسجد بار دیگر در سال ۱۱۲۶ هجری قمری توسط عباسقلی خان بیات (حاکم نیشابور) تعمیر و بازسازی شد. این مسجد چهار ایوانی دارای سه مدخل و بدون مناره و گنبد است که در سمت شمال، شرق و غرب مسجد به چشم می‌خورند و بنا را به محلات قدیمی شهر مرتبط می‌کنند. بر روی دو پایه ایوان ورودی مسجد دو قطعه سنگ دارای کتیبه با تاریخ ۱۰۲۱ هجری قمری قرار دارد. این اثر در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
