در مرکز روستا قطعه سنگ بزرگی وجود دارد که بر اثر عوامل و فرسایش طبیعی به شکل فیل نشسته بر زمینی خودنمایی میکند. یکی از افسانه‌های تاریخی مردم لاویج نور می‌گوید که امام حسن (ع) به این دیار سفر کرده و دقیقاً در همان روزگار فیل عظیم‌الجثه‌‌ای از هندوستان آورده بودند که موجب رعب و هراس مردم می‌شده است، امام حسن (ع) برای آن که فیل، آزاری به مردم نرساند، با عصای امامتش اشاره‌ای به فیل کرده و آن فیل در دم به تکه سنگ سیاهی بدل شده است. می‌گویند اگر کسی بخواهد این سنگواره را خراب کند با حمله مارها و افعی‌ها روبه رو می‌شود و این حادثه چندین بار هم رخ داده است. این امر چه صحت داشته باشد چه نداشته باشد، سبب شده که افراد به ندرت جرأت نزدیک شدن به آن را داشته باشند و بدین سبب سنگواره کمتر به وسیله عامل انسانی تخریب شده است. به هر حال این سنگواره را چه به صورت سمبل، دفینه، آرامگاه، یا سنگواره‌ای طبیعی از گچ و آهک تصور کنیم، بی‌مبالغه اثری بسیار درخشان است.
