در ضلع شرقی بازار قدیمی، مسجدی که در و دیوارش نشانگر حال و هوای مردم متدین قرون گذشته است، عظمت خاصی به منطقه بخشیده است. این مسجد به سال 1256 ﻫ.ق به همت علی اصغر حاجی بابا بنا گردید. دو درب این مسجد به طرف بازار حاجی بابا باز می‌شود، یکی از درها به کتیبه‌ای از آیات قرآن کریم با خط ثلث و رنگ سفید آراسته شده و با کاشی‌های لاجوردی رنگ، حاشیه‌نگاری شده است. این درب از درون به صحن مسجد باز می‌شود، درب دوم با طاق‌نمایی ساده به حیاط مسجد باز می‌شود، در ضلع غربی حیاط، دو ردیف ستون شش‌تایی چوبی و محرابی مقرنس‌کاری شده به چشم می‌خورد و در چهارگوشه اطاق، ترنج‌های نقاشی شده به رنگ لاجوردی دیده می‌شود و ترنج‌های کوچک به طور یک در میان در وسط جرزها قرار گرفته‌اند. در ضلع جنوبی حیاط، ایوانی با سقف چوبی قرار دارد، منبری چوبی، منبت‌کاری شده در آن موجود است که تابستان‌ها نمازهای جماعت در آنجا برگزار می‌گردد. مسجد حاجی بابا، در ایام پر مخاطره انقلاب اسلامی، یکی از سنگر‌های خلل ناپذیر و پناهگاه امن مردم این شهرستان بود، طبق نوشته اسناد مورخین، تاریخ بنای این مسجد سال 1260 ﻫ.ق است.
