این بقعه در شمال بازار لنگرود قرار دارد و متعلق به یکی از حکام کیایی است و زمان ساخت آن مربوط به دوره کیاییان است. این بنا شامل اتاق حرم و ایوان جانبی آن می‌باشد. ازاره دیوارهای حرم و ایوان‌ها دارای کاشی‌کاری عصر تیموری صفوی و قاجار است. درهای بقعه از قدمت زیادی برخور دارند و دارای کتیبه با آیات قرآنی و ادعیه هستند. تاریخ کتیبه 1200 و 1272 ه.ق را نشان می‌دهد. اتاق حرم دارای گنبد و ضریح مشبک است. بر دیوارهای ایوان دیوار نگاره‌های مذهبی از واقعه کربلا نقش بسته است. بر حاشیه بالای دیوار، اشعار گچ‌بری شده از مراثی محتشم کاشانی مشاهده می‌شود. بر روی سنگ مرمر حسینیه غربی اتاق حرم، خبر آتش سوزی شهر لنگرود و بازسازی بقعه ذکر شده است. مسجد شمالی بقعه نیز قدیمی است و دارای دری کتیبه‌ای به خط محمد حسین طالقانی به تاریخ 1277 ه.ق است. در سقاخانه نیز کاشی عصر قاجار با تصاویر بزرگ واقعه کربلا به چشم می‌خورد. نقاشی کاشی‌ها از عبدالله نامی به تاریخ 1320 ه.ق است.
