این قسمت از مجموعه با ارتفاعی حدود 30 متر در نیمه اول قرن هشتم هجری بنیاد یافته است. بلندی ایوان و کاشی‌کاری‌های متنوع به صورت شش‌گوش مزین به گل و برگ و ستاره شانزده پر به رنگ سیاه، لاجوردی و فیروزه‌ای بر زمینه شکوه و عظمت خاصی به ایوان و مجموعه بنا بخشیده است. سر در ایوان در سال 1022 ه.ق به امر عباس اول صفوی کاشی‌کاری شد. فضای معماری ایوان در مجاورت گنبدخانه با سقفی نیم‌گنبدی و تزئینات کاربندی با دو ورودی مستقل مسیر ارتباطی به بناهای طرفین خود مسجد کرمانی و گنبد سفید را پدید آورده است.
