این بنا در جنگ جهانی دوم کاملاً پابرجا بوده و قدمت آن پس از مسجد طاق میدان شجاع‌الدوله و مساجد شیخ بابا و ملارستم می‌باشد. بنا فاقد هر نوع کتیبه و نوشته‌ای بوده و قدیمی‌ترین موقوفات این مسجد شامل: ظروف مسی و کتب خطی است که مربوط به سده‌های یازده و دوازده هجری می‌باشد. مصالح به کار رفته در بنا عبارتند از: قلوه سنگ و ملاط ساروج در پی‌ها، سنگ تراش در ازاره‌ها، آجر با ملاط گچ در گنبدها. قدمت بنا مربوط به اواخر صفویه می‌باشد.
