یکی از دو امامزاده معروف شهر آمل و از امامزادگان متبرک و خاص ایران است هم‌اکنون از بناهای تاریخی شهر آمل و مازندران محسوب می‌شود. این امامزاده به دلیل آثار نفیس چوبى از قبیل در، صندوق و همچنین تزیینات و کتیبه‌هاى زیباى قاجارى اهمیت هنرى و تاریخى دارد. بر روی در و صندوق چوبین روی مرقد، کتیبه‌های زیبایی به خط رقاع حک شده که طبق مفاد آن‌ها، مزار متعلق به ابو‌محمد‌ابراهیم از فرزندان موسی کاظم و برادرش ابولمعلی یحیی و مادر ایشان می‌باشد. مسجدی ضمیمه امامزاده است و در قسمت شرقی مسجد اتاقی دیده می‌شود. مشهور است دو نفر به نام‌های یعقوب و ابراهیم که امامزاده ابراهیم و برادرانش را شستند و دفن نمودند در آن اتاق مدفونند.نسب این امامزادگان والا مقام بنا بر قول مشهور به حضرت موسی الکاظم(ع) می‌رسد و به قولی نسب ایشان به امام سجاد(ع) بر می‌گردد. ملگونف مورخ معروف عقیده دارد که حضرت امام زاده عبدالله(ع) و امامزاده ابراهیم(ع) پسران حضرت امام موسی الکاظم(ع) می‌باشد و برادر بودن با حضرت امام رضا(ع) را تایید می‌کند.
