پل محمد حسن خان مربوط به سده ۱۲ هجری قمری بر روی رودخانه بابلرود شهرستان بابل استان مازندران ساخته شده است. این پل از آثار دوره قاجاریه است. به نوشته تاریخ بیهقی، در دوره غزنوی در این محل پلی چوبی وجود داشته است که به نوشته تاریخ طبرستان ابن اسفندیار، بعدها به دستور نصیرالدوله شاه غازی (۵۵۸ - ۵۳۶ ه. ق) «زر به خروارها ریخته شد و پارو در میان زد و… پلی از خشت و آهک بنا کردند». در اوایل حکمرانی کریمخان زند، به سال ۱۱۴۶، محمدحسن‌خان قاجار جد آقا محمدخان قاجار که شهر بارفروش (شهر بابل فعلی) و سایر نقاط مازندران را تصرف کرده و در جنگ بر کریمخان زند پیروز شده بود به پاس قدردانی از مردم بابل، با صرف هزینه ۱۲۰۰۰ تومان بر روی رودخانه بابل پل بزرگی احداث کرد که تا امروز باقی مانده و به پل محمدحسن خان معروف است. این پل دارای هفت چشمه (طاق) اصلی و دو چشمه فرعی است که ارتفاع آن از بستر رودخانه ۱۱ متر است. این پل با طول ۱۴۰ متر و عرض ۶ متر، یکی از پل‌های مهم استان از نظر مسائل اقتصادی و ارتباطی به شمار می‌آید. تا سال ۱۳۴۳ ارتباط بابل و آمل از طریق همین پل ممکن بود تا اینکه در همین سال راه جدیدی که از سوی غرب شهر آغاز می‌شد، ساخته شد. با این که سالیان زیادی از قدمت این پل می‌گذرد کماکان پا برجاست و ماشین‌های سنگین از آن عبور می‌کنند.
