به طور کلی زوزن در قسمت جنوب شرقی و در فاصله 60 کیلومتری خواف واقع شده است و از سابقه پر اهمیت تاریخی ویژه‌ای برخوردار است. مسجد تاریخی زوزن در کنار روستای قدیمی واقع گردیده و آثار زیادی از آن باقی‌مانده و هم‌اکنون در حال مرمت و بازسازی می‌باشد، تزئینات فوق‌العاده‌ای از کاشی‌کاری، آجرکاری و گچ‌بری‌های زیبا به چشم می‌خورد که معرف هنر معماری و تزئینات اوایل قرن هفتم هجری است. در بدنه ایوان کتیبه‌ای به خط کوفی وجود دارد که قسمت‌هایی از آن از بین رفته و در قسمت غربی ایوان قبری وجود دارد که گفته می‌شود، متعلق به پسر ملک زوزن است. یکی دیگر از قسمت‌های ایوان راه پله‌های مارپیچی است که شباهت زیادی به پله‌های مدرسه غیاثیه خرگرد دارد. یکی از شبستان‌ها به محراب مسجد منتهی می‌شود که این محراب به تازگی بر اثر حفاری از زیر آوار بیرون کشیده شده و حاشیه‌های آن مزین به آیاتی از قرآن مجید است و بیشتر به مینیاتور شبیه است تا محراب ملوک زوزن همچون ملک سعید و قوام‌الدین زوزنی به فرمان سلطان محمد خوارزمشاه مدتی بر ولایت کرمان و عماد‌السلام زوزنی و عبدالکافی زوزنی از فضلای به نام زوزن بوده‌اند. آنچه مسلم است این است که مسجد زوزن متعلق به قرن هفتم و دوره سلجوقی است.
