شهاب‌الدین عبدالله‌بن‌زین‌الدین لطف‌الله‌بن‌عبدالرشید ملقب به (حافظ ابرو) در زمره مشاهیر مورخان ایران در عصر تیموری است. وی در جوانی به خدمت امیر تیمور راه یافت اما شهرت او در عصر سلطنت شاهرخ به اوج خود رسید. از وی تألیفات ارزشمندی چون زبده‌التواریخ، جغرافیای تاریخ خراسان، تاریخ ملکوت کرت و… برجای مانده است. مزار وی داخل شهر خواف و در محوطه‌ای به وسعت 5/1 هکتار قرار دارد. اطراف تربتش با نیم دیواری کوتاه محصور شده است. در کنار این قسمت مسجدی شامل: یک ایوان کوچک، محراب و تزئینات آن دیده می‌شود. بنای مزبور منتسب به دوران قاجار است.
